آيا مردان ، بزرگ نمي شوند؟

آيا مردان ، بزرگ نمي شوند؟

آيا پيش آمده است که از انجام کاري که مطمئن بوديد همسرتان را خوشحال مي کند نتيجه عکس گرفته باشيد؟ آيا هنگامي که او به هر گونه لطف شما به طرزي منفي پاسخ مي گويد ، يکه مي خوريد؟

بسياري از زنان در نحوه ارتباط خود با همسرانشان مرتکب اشتباهاتي مي شوند که رابطه آنان را دچار اختلال مي کند. يکي از اشتباهاتي که در اين مقاله به آن مي پر دازيم اين است که :خيلي از خانم ها در حق همسرشان مادري کرده و با آنان مانند بچه رفتار مي کنند.

به اين جملات توجه کنيد: «مواظب باش کيف پولت را فراموش نکني»، «قبض برق را پرداختي؟»، «مي داني ماشين بنزين ندارد؟»، «چند بار بايد گفت اين حوله هاي خيس را روي زمين نينداز» و «اگر با اين لباس نازک بيرون بروي حتما سرما مي خوري».

يکي از معمول ترين و مخرب ترين عادات ارتباطي زنان با مردان مادري کردن براي آنان است. ما به گونه اي با آنان رفتار مي کنيم که گويي کودکي بيش نيستند و اين طور فرض مي کنيم که ناتوانند و نمي توانند از خودشان مراقبت کنند و نياز دارند ما زندگي شان را بگردانيم.
البته اين پيش فرض هاي ما گاهي اوقات حقيقت دارند ، اما موضوعي که در اينجا اهميت دارد اين است: هنگامي که با يک مرد مانند پسربچه کوچکي رفتار مي کنيد او نيز شما را مايوس نکرده و مانند بچه اي کوچک رفتار خواهد کرد.


چگونه زن ها در حق مردها مادري مي کنند؟
1- در حق آنها زياد از حد مقيد شدن و انجام دادن کارهايي که بايد خودشان انجام دهند. به دنبال کليدش مي گرديم ، لباس هايش را پشت سرش جمع مي کنيم، لباس و موهايش را مرتب مي کنيم و مانند آن.


2- راه انداختن بازي هاي کلامي براي بيرون کشيدن اطلاعات از آنان. به او مي گوييم گرسنه اي؟ دوست داري کم آش برايت درست کنم؟ برايت ماهي درست کنم؟ دسر چطور؟


3- ما معمولاً فرض مي کنيم مردها کم حافظه و فراموشکارند و اطلاعاتي را که بايد به خاطر داشته باشند به آنها گوشزد مي کنيم: يادت باشد وقتي رسيدي زنگ بزني، يادت نره بچه را از مهد بياوري و وقت دکتر يادت نرود.


4- آنها را نکوهش مي کنيم، گويي بچه اند. چطور مي تواني با ژاکت بيرون بروي؟ نمي بيني هوا سرد است؟ چند بار بگويم قبل از اين که بخوابيم چراغ ها را خاموش کن.


5- به عهده گرفتن کارهايي که فکر مي کنيد نمي توانند به درستي انجام دهند: بار آخر که او را فرستادم براي بچه ها لباس بخرد فاجعه بود. بچه ها هرگز نتوانستند آن لباس ها را براي مدرسه بپوشند.


6- اصلاح اشتباهات و امر و نهي کردن به آنها: اين طور که اين کلمه را به کار بردي اشتباه بود ، يا فکر مي کنم اگر از اين خيابان برويم به ترافيک بر نمي خوريم، اگر به جاي تو بودم الان سمت چپ رانندگي مي کردم، چرا به مادرت زنگ نمي زني بگويي بچه ها مريضند و اين هفته نمي توانيم به آنها سر بزنيم.

ما به اين دليل در حق مردان زندگي مان مادري مي کنيم که آنها را به خود وابسته سازيم. وقتي تلاش مي کنيم کليه نيازهاي شوهر خود را برآورده سازيم او را شديدا به خود وابسته مي کنيم. مردان نيز عادت دارند که در حقشان مادري شود، مردها در کودکي همواره شاهد بوده اند که مادرشان از آنها مراقبت کرده است، بنابراين برايشان عادي است به همسر خود اجازه دهند اين نقش را ادامه دهد.

مادري کردن براي همسرتان در درازمدت اثرات مخربي بر روابط شما خواهد داشت

1- همسرتان به مرور زمان خسته شده و اگر امر و نهي شما زياد شود ،ممکن است در نظر او يک زن غر غرو و پر توقع شناخته شويد.

2- با همسرتان طوري رفتار مي کنيد که گويي او بي لياقت است، و لذا او نيز احساس بي لياقتي کرده و در نتيجه اعتماد به نفس اش پايين خواهد آمد. وقتي يک مرد احساس خوبي نسبت به خودش ندارد شما را نيز کمتر دوست خواهد داشت.

چگونه از مادري کردن در حق مردان دست برداريم


1- از انجام کارهايي که همسرتان مي تواند خودش انجام دهد پرهيز کنيد. وقتي مي پرسد کليدهايم کجاست به او بگوييد نمي دانم و اجازه دهيد خودش دنبال آنها بگردد. البته نه اين که بگوييد خودت پيدايش کن، من که مادر تو نيستم، حتي توصيه نمي کنم که در حق همسرتان مهربان و حمايت گر نباشيد، بلکه هدف اين است که کمتر مانند يک مادر با او رفتار کنيد.

2- با او مانند شخصي لايق، دانا و توانا رفتار کنيد. به جاي او فکر نکنيد و تقويمش نباشيد. براي مثال اگر همسرتان وقت دندانپزشکي دارد به او يادآوري نکنيد. به اين ترتيب همسرتان به طرزي طبيعي مي آموزد که چگونه برنامه هايش را به خاطر بسپارد.

3- مسووليت هايي را که دوست داريد به عهده بگيرد به او واگذار کنيد و چنانچه اشتباهاتي مرتکب مي شود مسووليت ها را از او سلب نکنيد به او اجازه دهيد اشتباه کند و عواقب آن را نيز بپذيرد، زيرا تنها از اين راه مي تواند بياموزد کارها را به درستي انجام دهد.

4- از رفتارهاي مادرانه خود ليستي تهيه کنيد، چند هفته مراقب اعمال و رفتارتان باشيد. اولين قدم در تغيير رفتارهاي خود آگاه شدن از آنها است.